कोण आहे निषाद कुमार; अपघातामध्ये हात तुटला; घरी आठराविश्व द्रारिद्र्य, तरीही हिम्मत नाही हरली, वाचा निषादची यशोगाथा

प्रीती पालनंतर उंच उडीपटू निषाद कुमारनेही दमदार कामगिरी दाखवत भारतासाठी रौप्यपदक जिंकले. निषाद कुमारने T47 प्रकारात 2.04 मीटर उडी मारून दुसरा क्रमांक पटकावला. निषादने दमदार कामगिरी करीत भारताच्या पदकांमध्ये आणखी भर टाकली.

Paris Paralympics 2024 : हिंमत असेल तर कोणतेही ध्येय अवघड नसते असे म्हणतात. भारताच्या लाल निषाद कुमारने असेच काहीसे करून दाखवले आहे. लहानपणी एका अपघातात मनगट गमावल्यानंतरही निषादने हार मानली नाही आणि आता पॅरिस पॅरालिम्पिकमध्ये भारतासाठी रौप्य पदक जिंकून त्याने इतिहास रचला आहे. निषादचे हे यश त्याच्या संघर्षाची आणि मेहनतीची कहाणी सांगते. एका छोट्या शहरातून पॅरिसचा प्रवास निषादसाठी अजिबात सोपा नव्हता. अशा परिस्थितीत पॅरिसमध्ये भारतीय तिरंगा फडकवणारा निषाद कुमार कोण आहे हे जाणून घेऊया.

निषाद कुमारची दमदार कामगिरी

See more

Sports transcend boundaries, uniting the world!@nishad_hj's joyous moments with fellow medallists after his #Paralympics2024 Silver win.#Cheer4Bharat @mansukhmandviya @Media_SAI @IndiaSports @PCI_IN_Official pic.twitter.com/oIHTSzljNl

— Raksha Khadse (@khadseraksha) September 2, 2024

 

काही अंतराने हुकले सुवर्णपदक

पॅरिस पॅरालिम्पिकच्या उंच उडी स्पर्धेत निषाद कुमारने भारतासाठी रौप्य पदक जिंकले आहे. निषादने T 47 श्रेणी स्पर्धेत भाग घेतला होता. निषादने 2.04 मीटर उडी घेत दुसरे स्थान पटकावले होते. अवघ्या ०.४ मीटर अंतराने तो सुवर्णपदक जिंकू शकला नाही. तथापि, आता निषाद कुमारच्या आयुष्याबद्दल बोलूया आणि अपघातात मनगट गमावल्यानंतरही त्याने क्रीडा जगतात नवीन उंची कशी गाठली.
निषाद कुमार हे हिमाचल प्रदेशातील उना जिल्ह्यातील रहिवासी आहेत. त्याच्या गावाचे नाव बदाऊन आहे. निषाद हा शेतकरी कुटुंबातील आहे. निषाद ८ वर्षांचा असताना एका अपघातात त्याचा उजवा हात कापला गेला. जनावरांसाठी चारा कापताना निषादचा हात मशीनमध्ये अडकला, त्यामुळे त्याला पॅरा स्पोर्ट्स करावे लागले.

आई-वडिलांनी निषादचा धीर सोडू दिला नाही
निषादला लहानपणापासूनच खेळाची आवड होती. त्यामुळे त्याच्या आई-वडिलांनीही त्याला नेहमीच साथ दिली. निषाद सांगतो की, त्याच्या आई-वडिलांनी त्याला कधीच आपण अपंग असल्याची जाणीव होऊ दिली नाही. त्यांच्या पाठिंब्यामुळेच त्यांचे धैर्य खडकासारखे झाले. त्यामुळेच तो शाळा-कॉलेजमध्ये पॅरामध्ये खेळत नसून सर्वसाधारण गटातील खेळाडूंसोबत खेळत असे.