महाभारतामध्ये 45 लाख योद्ध्यांसाठी अन्न कसे बनवले गेले, जाणून घ्या रहस्य

महाभारताच्या युद्धात, लोक अनेकदा योद्धा आणि त्यांच्या बदलाविषयी बोलतात, परंतु युद्ध केवळ विजय-पराजय किंवा योद्ध्यांच्या शक्तींपुरते मर्यादित नाही तर युद्धाच्या अनेक छोट्या गोष्टींनादेखील खूप महत्त्व आहे. अशा परिस्थितीत एवढ्या मोठ्या संख्येने असलेल्या योद्ध्यांसाठी जेवणाची व्यवस्था कशी होते, याचा कधी विचार केला आहे का? तसेच धान्य वाया जाण्यापासून कसे वाचले? जाणून घेऊया महाभारतातील हे अद्भुत रहस्य.

महाभारताच्या कथेनुसार, उडुपीचा राजा पेरुंजोत्रुथियान कुरुक्षेत्रातील योद्ध्यांसाठी अन्न शिजवायचा. श्रीकृष्णाने ज्या पद्धतीने शेंगदाणे खाल्ले ते पाहून उडुपीच्या राजाला युद्धात किती योद्धे मरणार आहेत हे समजत असे. या आधारावर दुसऱ्या दिवशी किती अन्नपदार्थ तयार करायचे हे ठरले. सगळ्यात महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे अन्न एवढ्या योग्य प्रमाणात तयार करण्यात आले होते की, ना अन्न कमी पडले ना वाया गेले. महाभारतातील या घटनेचे आश्चर्यकारक रहस्य तुम्हाला माहीत आहे का?

महाभारतातील ४५ लाख योद्धांसाठी जेवणाची व्यवस्था कशी करण्यात आली?

महाभारतातील युद्धासाठी कुरुक्षेत्राची रणभूमी निवडली गेली. तेव्हा श्रीकृष्णासह कौरव आणि पांडवांना या युद्धात लाखो योद्धे सहभागी होणार असल्याची कल्पना होती. अशा स्थितीत आपल्या दूरदृष्टीसाठी प्रसिद्ध असलेल्या भगवान श्रीकृष्णाने योद्ध्यांना अनेक छोट्या-छोट्या गोष्टींची माहिती दिली. या गोष्टींमध्ये योद्ध्यांसाठी भोजनाची व्यवस्था करण्याच्या महत्त्वाच्या बाबीचाही समावेश होता. जेव्हा ही बातमी उडुपीचा राजा पेरुंजोत्रुथियान याच्याकडे पोहोचली तेव्हा तो श्रीकृष्णाला भेटायला आला आणि हात जोडून विनंती केली की, आपण युद्धात भाग घेणार नाही परंतु महाभारतातील योद्ध्यांसाठी भोजनाची व्यवस्था नक्कीच करू.

हेदेखील वाचा- हलषष्ठी व्रत कधी आहे? जाणून घ्या शुभ मुहूर्त, महत्त्व, कथा

४५ लाख योद्ध्यांसाठी अन्न कोणी शिजवले?

महाभारताच्या कथेनुसार, कौरव आणि पांडवांच्या बाजूने विविध देशांतील योद्धे लढत होते, ज्यांची अंदाजे संख्या 45 लाखांपेक्षा जास्त होती. अशा परिस्थितीत एवढ्या मोठ्या संख्येने असलेल्या योद्ध्यांच्या जेवणाची व्यवस्था करणे अशक्य वाटत होते पण उडुपी राजाने ४५ लाख लोकांच्या जेवणाची व्यवस्था केली. महाभारताच्या कथेनुसार, उडुपीचा राजा पेरुंजोत्रुथियान दररोज ४५ लाख योद्ध्यांच्या भोजनाची व्यवस्था करत असे. त्याच्याबरोबर इतर काही राजेही सहाय्यक म्हणून सामील होते, जे अन्नपदार्थांची व्यवस्था करत असत.

हेदेखील वाचा- शनिदेवाच्या कृपेने मूलांक 5 असणाऱ्यांची आर्थिक स्थिती मजबूत होण्याची शक्यता

रोज संध्याकाळी जेवण बनवण्याचा हिशोब असायचा

कुरुक्षेत्राच्या रणांगणावर दररोज हजारो योद्धे मरण पावले. अशा परिस्थितीत दुसऱ्या दिवशी किती अन्नपदार्थ बनवायचे याचा हिशेब ठेवणे फार कठीण होते. महाभारताच्या कथेनुसार हजारो योद्धे मरण पावल्यानंतरही योद्धे आपापल्या बाजूने युद्धात लढत राहिले. त्याचवेळी इतर काही योद्धे युद्धात सामील होण्यासाठी पोहोचतील. अशा परिस्थितीत अन्नाचा हिशेब तयार करणे खूप कठीण झाले होते, परंतु उडुपीच्या राजाने या समस्येवर उपाय शोधला होता, ज्यामुळे योग्य प्रमाणात अन्न तयार करणे सोपे झाले.

महाभारतात योग्य प्रमाणात अन्न कसे ठरवले गेले?

उडुपीच्या राजाने अन्नाची नासाडी रोखण्याचा मार्ग शोधला होता. उडुपीचा राजा आपली समस्या घेऊन श्री कृष्णाकडे गेला, तेथे त्याने हात जोडून श्रीकृष्णाला “दुसऱ्या दिवशी किती प्रमाणात अन्न शिजवावे याची खात्री कशी करावी” याबद्दल माहिती मागितली. उडुपी राजाचे म्हणणे ऐकून श्रीकृष्ण हसले आणि शेंगदाणे खाऊ लागले. श्रीकृष्णाच्या या हास्याला नक्कीच काही अर्थ आहे हे उडपीच्या राजाला समजले.

श्रीकृष्णाच्या हसण्याचे आणि शेंगदाणे खाण्याचे रहस्य

श्रीकृष्णाच्या हसण्याचा आणि शेंगदाणे खाण्याचा अर्थ उडुपीच्या राजाला समजला होता. श्रीकृष्णाने खाल्लेल्या शेंगदाण्यांची संख्या दुसऱ्या दिवशी लढाईत मारल्या गेलेल्या योद्ध्यांची संख्या होती, असा त्यांचा अंदाज होता. याचा अर्थ श्रीकृष्णाने स्वतः कालाचे रूप धारण करून त्या योद्ध्यांना गिळंकृत केले. त्याचवेळी, ताटात शेंगदाणे शिल्लक राहिले, वॉरियर्सची संख्या जिवंत राहिली.

१८ दिवस चाललेल्या युद्धात ना अन्नाची कमतरता होती ना वाया गेली

महाभारतातील ही घटना आश्चर्यापेक्षा कमी नाही की, श्रीकृष्णाने शेंगदाणे खाल्ल्याच्या घटनेवरून उडुपीचा राजा कुरुक्षेत्रातील योद्ध्यांचा आकडा कसा काढायचा. यामुळे 18 दिवस चाललेल्या या युद्धात एकाही दिवसाचे अन्न वाया गेले नाही किंवा कोणत्याही योद्ध्याला अन्नाची कमतरता भासली नाही.