Parties are making strong promises and giving money in the Delhi Assembly Elections 2025
मी निराश झालो आहे. मी इथे जावे की तिथे? हो, आधी मी तुम्हाला सांगतो की मी कोण आहे? मी दिल्लीचा मतदार आहे – मी १८ वर्षांचा विद्यार्थी आहे, मी एक तरुण गृहिणी आहे, मी एक मध्यमवयीन माणूस आहे ज्याला त्याच्या मुलीचे लग्न करायचे आहे. थोडक्यात, मी दिल्ली विधानसभा निवडणुकीत मतदानाचा अधिकार असलेल्या प्रत्येक नागरिकाचा प्रतिनिधी आहे. आता माझी काय समस्या आहे?
जर मी नागरी सेवा परीक्षेत बसलो तर भाजप मला १५,००० रुपये एक रकमी देईल आणि परीक्षेत उत्तीर्ण होण्याच्या माझ्या पहिल्या दोन अयशस्वी प्रयत्नांमध्ये खर्च केलेले शुल्क आणि प्रवासाचे पैसे देखील परत करेल. जर मी माझ्या मुलीशी लग्न केले तर आम आदमी पार्टी (आप) मला एक लाख रुपये देईल. जर मी एक महिला असेल तर तुम्ही मला दरमहा २१०० रुपये द्याल आणि जर मी भाजप किंवा काँग्रेसला मतदान केले तर मला ४०० रुपये जास्त मिळतील म्हणजेच दरमहा २५०० रुपये. जर मी मंदिराचा पुजारी किंवा गुरुद्वाराचा ग्रंथी असेन, तर ‘आप’ मला दरमहा १८,००० रुपये देईल, पण मशिदीचा इमाम म्हणून मला अनेक महिन्यांपासून पगार मिळालेला नाही हे वेगळे आहे.
मी एका व्यावसायिक संस्थेत अनुसूचित जातीचा विद्यार्थी आहे, भाजप मला दरमहा १००० रुपये देईल. मी ६० ते ७० वयोगटातील एक वृद्ध व्यक्ती आहे, भाजप मला दरमहा २५०० रुपये देईल आणि मी ७० वर्षांचा झाल्यावर, ते ५०० रुपये वाढवून मला दरमहा ३००० रुपये देईल. अरे, मी गर्भवती आहे, मला भाजपकडून २१,००० रुपये मिळतील. मी एक बेरोजगार तरुण आहे, काँग्रेस मला एका वर्षासाठी ८५०० रुपये वेतन देईल.
दिल्ली विधानसभा निवडणुकीत आश्वासनांच्या स्वरूपात पैशांचा पाऊस पडत आहे. मोफत रोख रकमेचे राजकारण नियंत्रणाबाहेर गेले आहे. कोणाच्या आश्वासनांवर विश्वास ठेवावा आणि कोणाच्या आश्वासनांवर खोटे विश्वास ठेवावा याबद्दल गरीब मतदार गोंधळलेला असतो. त्याला माहित आहे की त्याच्या मूलभूत समस्यांवर कोणत्याही राजकीय पक्षाकडे उपाय नाही, म्हणूनच त्याला पैशाचे आमिष दाखवले जात आहे.
१९७७ च्या सार्वत्रिक निवडणुकीत विजयालक्ष्मी पंडित यांनी अगदी बरोबर म्हटले होते की निवडणुकीतील आश्वासने फक्त निवडणुकीतच राहतात. उत्तर प्रदेशातील मतदार अजूनही होळी आणि दिवाळीची वाट पाहत आहेत जेव्हा त्यांच्या घरी मोफत स्वयंपाकाचा गॅस सिलिंडर पोहोचवला जाईल. दरवर्षी निर्माण होणाऱ्या दोन कोटी नोकऱ्यांचे काय झाले? पेट्रोल ३५ रुपये प्रति लिटर होणार होते (ते १०० रुपयांच्या वर गेले), डॉलरच्या तुलनेत रुपया मजबूत होणार होता (ते ८६ रुपयांच्या वर गेले), शेतकऱ्यांचे उत्पन्न दुप्पट होणार होते, ते अजूनही एमएसपीसाठी आंदोलन करत आहेत…सर्व काही निष्पन्न झाले रिकामे विधाने असणे. पण तो मुद्दा नाहीये.
राजकीय बातम्या वाचण्यासाठी क्लिक करा
वैयक्तिक फायद्याला प्राधान्य
राजकीय पक्ष सार्वजनिक विकासापेक्षा खाजगी फायद्याला प्राधान्य देणाऱ्या निवडणूक मॉडेलकडे वाटचाल करत आहेत. याचे गंभीर परिणाम होणार आहेत – लोकशाही मूल्यांसाठी आणि अर्थव्यवस्थेसाठीही. सर्वप्रथम, आपण थेट रोख हस्तांतरण तंत्रज्ञानाच्या यशाची दुसरी बाजू पाहत आहोत.
राजकीय पक्ष आणि नागरिकांमध्ये ही अनैतिक व्यवस्था स्थापित केली गेली आहे की जर तुम्ही मतदान केले तर तुम्हाला रोख रक्कम मिळेल. त्याने त्याच्या बाजूने मतदान केले नाही. निवडणुका जिंकण्यासाठी सर्व युक्त्या वापरल्या जातातच, पण सत्तेत आल्यानंतर राज्याच्या तिजोरीत खोलवर डुबकी मारून मोफत वस्तू वाटल्या जातात. फक्त निवडणुकीचे राजकारण हेच अंतिम ध्येय बनले आहे. माझे काम झाले, जनता नरकात जाऊ शकते.
नवराष्ट्र विशेष लेख वाचण्यासाठी क्लिक करा
मतदारांनी फसू नये
दिल्लीसाठीच्या आपल्या दुसऱ्या जाहीरनाम्यात, भाजपने सरकारी शैक्षणिक संस्थांमध्ये गरजू विद्यार्थ्यांना केजी ते पीजी पर्यंत मोफत शिक्षण देण्याचे आणि घरगुती मदतनीस आणि ऑटो-टॅक्सी चालकांना अनुक्रमे १० लाख आणि ५ लाख रुपयांचा विमा देण्याचे आश्वासन दिले आहे. ते अपघात कव्हर प्रदान करेल. प्रश्न असा आहे की, केजी ते पीजी पर्यंत मोफत शिक्षणाचे आश्वासन फक्त दिल्लीतील लोकांनाच का दिले जात आहे, संपूर्ण देशाला त्याची गरज आहे?
फक्त ज्या राज्यांमध्ये निवडणुका होत आहेत तिथेच नव्हे तर सर्वांना ५०० रुपयांना स्वयंपाकाचा गॅस सिलेंडर मिळाला पाहिजे (तेथेही हे आश्वासन पूर्ण होत नाही ही वेगळी गोष्ट आहे). आता वेळ आली आहे की मतदारांनी मोफत भेटवस्तूंच्या मोहात पडू नये तर त्यांच्या मूलभूत समस्या – शिक्षण, आरोग्य, रोजगार, महागाई, सुरक्षा इत्यादी सोडवण्यासाठी कोणत्या पक्षाकडे ब्लूप्रिंट आहे हे पहावे?
लेख- विजय कपूर
याचे मूळ आर्टिकल वाचण्यासाठी आपण https://navbharatlive.com/ यावर क्लिक करावे
.png "Videos"){kind=small}
