प्रवासी अन् एअर इंडियाची झाली चूक; जायचे होते दिल्लीला पण थेट गाठले भुवनेश्वर

एअर इंडिया एक्सप्रेस विमान सेवेतही एक आश्चर्यकारक घटना घडली. श्रीनगरहून विमानात चढलेला एक प्रवाश दिल्लीत उतरणार होता पण तो ओडिशातील भुवनेश्वरला पोहोचला. या घटनेने अनेक प्रश्न उपस्थित केले.

शेजाऱ्याने मला सांगितले, ‘निशाणेबाज, एअर इंडिया एक्सप्रेस फ्लाइट सेवेनेही आश्चर्यकारक कामगिरी केली आहे. श्रीनगरहून फ्लाइटमध्ये चढलेल्या एका प्रवाशाला दिल्लीत उतरावे लागले पण तो ओडिशातील भुवनेश्वरला पोहोचला.’ यावर मी म्हणालो, ‘चलते का नाम गाडी या चित्रपटात याच गोष्टीबद्दल एक गाणे होते – ‘जाते जपान, पाहुच गये चीन, समझे गये ना!’ लोक केवळ जमिनीवरच नाही तर आकाशातही आपला मार्ग गमावतात. आणखी एक गाणे आहे – मुसाफिर हूं यारो, ना घर है ना ठिकाना, मुझे चलते जाना है, बस यूं ही चलते जाना!’

शेजारी म्हणाला, ‘निशाणेबाज, तू गैरसमज करत आहेस. त्या प्रवाशाचे ठिकाण निश्चित होते. त्याने श्रीनगरहून दिल्लीचे तिकीट काढले होते. जेव्हा इतर सर्व प्रवासी दिल्ली विमानतळावर उतरले तेव्हा त्यालाही तिथेच उतरायला हवे होते. कदाचित तो त्याच्या सीटवर झोपला असता. पुढच्या फ्लाईटमध्ये तेच विमान दिल्लीहून भुवनेश्वरला निघाले. ओडिशाला पोहोचल्यावर प्रवाशाला शुद्धीवर आले.’ मी म्हणालो, ‘गाड्यांमध्ये असेही घडते की झोपेमुळे प्रवाशाला कळत नाही की त्याचे स्टेशन आले आहे. ट्रेन सुरू झाल्यावर तो पुढे पोहोचतो. यात दोष प्रवाशाचा आहे. त्याने सावध राहावे.’

राजकीय बातम्या वाचण्यासाठी क्लिक करा

शेजारी म्हणाला, ‘निशानबाज, ट्रेनची गोष्ट वेगळी आहे. इथे चूक एअरलाइनची आहे. त्यांच्या कर्मचाऱ्यांनी दिल्लीत सर्व प्रवासी उतरले आहेत की नाही हे तपासायला हवे होते. त्यानंतर पुढची फ्लाइट सोडायला हवी होती. जर प्रवाशांचे बोर्डिंग पास आणि सामान तपासले गेले तर अशी चूक होऊ शकत नाही.’ आम्ही म्हणालो, ‘कोणताही अतिरिक्त शुल्क न भरता त्या प्रवाशाला भुवनेश्वरला मोफत जाण्याची संधी मिळाली. आपली चूक लक्षात आल्यानंतर एअरलाइनने त्याला दिल्लीला परत आणले असावे. या घटनेनंतर, प्रवाशालाही हे लक्षात आले असेल की त्याने योग्य ठिकाणी उतरले पाहिजे, अन्यथा तो चक्रव्यूहात पडतो.

महाराष्ट्रसंबंधित बातम्या वाचण्यासाठी क्लिक करा 

जर तरीही त्याचे मन काम करत नसेल, तर तो गाऊ शकतो- मैं रही अंजना राहों का, नाम मेरा अंजना! आयुष्यात किती लोक आपला मार्ग चुकवतात. जेव्हा ते गोंधळतात तेव्हा ते गातात- जय तो जाये कहाँ, समजेगा कौन यहाँ दिल की जुबान!’

लेखक- चंद्रमोहन द्विवेदी

 

याचे मूळ आर्टिकल वाचण्यासाठी आपण https://navbharatlive.com/ यावर क्लिक करावे