मराठी सिनेसृष्टीतुन एक दुख:द बातमी समोर येत आहे. ज्येष्ठ अभिनेते रवींद्र बेर्डे (Ravindra Berde) यांचे निधन झालं आहे. वयाच्या 78 व्या वर्षी त्यांनी अखेरचा श्वास घेतला आहे. मागील बऱ्याच वर्षांपासून ते घशाच्या कर्करोगाने ते त्रस्त होते. काही महिन्यांपासून टाटा रुग्णालयात त्यांच्यावर उपचार सुरू होते. रवींद्र बेर्डे हे लक्ष्मीकांत बेर्डे यांचे सख्खे भाऊ होते.
[read_also content=”अ‍ॅनिमलवरुन वाद सुरुच! आता शीख संघटनेनं चित्रपटाच्या विरोधात सेन्सॉर बोर्डाला लिहिलं पत्र https://www.navarashtra.com/movies/sikh-organization-against-ranbir-kapoor-film-animal-letter-written-to-censor-board-nrps-488348.html”]
रवींद्र बेर्डे यांना काही वर्षापुर्वी घशाच्या कर्करोगाचे निदान झाले होते. तेव्हापासून त्यांच्यावर उपचार सुरू होते. गेल्या काही महिन्यांपासून त्यांच्यावर टाटा रुग्णालयात उपचार सुरू होते. काही दिवसापुर्वीचं त्यांना रुग्णालयतातून डिस्चार्ज देण्यात आला होता. मात्र, अचानक त्यांना हृदय विकाराचा झटका आला आणि त्यातच त्यांची प्राणज्योत (Ravindra Berde Passed Away) मालवली. त्यांच्या निधनाने मराठी चित्रपटसृष्टीवर शोककळा पसरली आहे. रवींद्र बेर्डे यांच्या पश्चात पत्नी, दोन मुले, सुना, नातवंडे असा परिवार आहे. चाहते सोशल मीडियाच्या माध्यमातून शोक व्यक्त करत आहेत.
रवींद्र बेर्डे वयाच्या विसाव्या वर्षी ते 1965 मध्ये त्यांनी रंगभूमी गाजवण्यास सुरुवात केली. त्यानंतर त्यांनी मागे वळून पाहिलं नाही. त्यांनी 300 हून अधिक मराठी चित्रपटांमध्ये काम केलं. मराठी सोबतच त्यांनी हिंदीचाही रुपेरी पडदा गाजवला. आपल्या अभिनयाने त्यांनी लोकांची मने जिंकली.
रवींद्र बेर्डे हे मराठी मनोरंजनसृष्टीतील ज्येष्ठ अभिनेते आहेत. अशोक सराफ, विजय चव्हाण, महेश कोठारे, विजू खोटे, सुधीर जोशी आणि भरत जाधव यांच्याबरोबर त्यांची जोडी चांगलीच गाजली. आजवर त्यांनी विविधांगी भूमिका केल्या आहेत. मराठीसह हिंदी सिनेसृष्टीही त्यांनी गाजवली आहे. रवींद्र बेर्डे यांनी सिंघम, चिंगी सारख्या हिंदी सिनेमांत आपल्या अभिनयाची जादू दाखवली आहे.
रवींद्र बेर्डे यांना 1995 मध्ये ‘व्यक्ती आणि वल्ली’ या नाटकादरम्यान हृदयविकाराचा झटका आला होता. त्यानंतर 2011 मध्ये ते कर्करोगासारख्या गंभीर आजाराशी तोंड देत होते. पण कलेशी एकरुप झाल्याने त्यांनी या संकटांवर मात केली होती. नाटकाची आवड त्यांना स्वस्थ बसू देत नव्हती. कर्करोगाने त्रस्त असूनही ते नाटक पाहायला जात असत
