फोटो सौजन्य - icc
गुरुवारी आयसीसी महिला एकदिवसीय विश्वचषक उपांत्य फेरीत गतविजेत्या ऑस्ट्रेलियाला भारताकडून नऊ चेंडू शिल्लक असताना पाच विकेटने पराभव पत्करावा लागला. ऑस्ट्रेलियन कर्णधार एलिसा हिलीने संकेत दिले की हा तिचा शेवटचा ५० षटकांचा विश्वचषक सामना असू शकतो. नवी मुंबईतील डीवाय पाटील स्टेडियमवर झालेल्या या सामन्यात भारतीय संघाने ऑस्ट्रेलियाच्या इतिहासातील सर्वाधिक धावांचा पाठलाग करून ऑस्ट्रेलियाचे राज्य संपुष्टात आणले. प्रथम फलंदाजी करताना ऑस्ट्रेलियाचा संघ ४९.५ षटकांत ३३८ धावांवर आटोपला. प्रत्युत्तरात, भारताने ४८.३ षटकांत पाच गडी गमावून लक्ष्य गाठले.
सामन्यानंतर अ‍ॅलिसा हिली म्हणाली, “मला वाटते की या स्पर्धेत सर्वांनी चांगले योगदान दिले. म्हणूनच पराभूत कर्णधार असणे निराशाजनक आहे. आम्ही अनेक संधी निर्माण केल्या. आम्ही दबाव निर्माण केला. पण आम्ही सामना जिंकू शकलो नाही.” फोबी लिचफिल्ड (११९) आणि एलिस पेरी (७७) यांच्या शानदार खेळींमुळे ऑस्ट्रेलियाने ३३८ धावांचा मोठा आकडा गाठला. भारताची प्रति-आक्रमणात्मक कामगिरी जेमिमा रॉड्रिग्ज (१२७*) आणि हरमनप्रीत कौर (८९) यांनी केली. जेमिमा ८२ धावांवर असताना हीलीने तिला बाद केले. हा झेल ऑस्ट्रेलियासाठी महागडा ठरला, कारण रॉड्रिग्जने तो पकडत भारताचा विजय निश्चित केला.
View this post on Instagram
पुढील एकदिवसीय विश्वचषकासाठी परतण्याची काही योजना आहे का असे विचारले असता, ३५ वर्षीय एलिसा हिली म्हणाली, “नाही, मी तेव्हा तिथे नसेन. पुढच्या सायकलचे हेच सौंदर्य आहे. काय होते ते पाहू. पुढच्या वर्षी टी-२० विश्वचषक आहे आणि आमचा संघ त्याबद्दल खूप उत्साहित आहे. पण मला वाटते की पुढे आमच्या एकदिवसीय क्रिकेटमध्ये नक्कीच काही बदल होतील.”
ऑस्ट्रेलियाची तरुण पिढी उत्कृष्ट आहे आणि भविष्यात ती चांगली कामगिरी करेल असा विश्वास अ‍ॅलिसा हिलीने व्यक्त केला. ती म्हणाली, “जेव्हा तुम्ही माझ्या वयाचे खेळाडू दुसरीकडे जाताना पाहता तेव्हा पुढची पिढी कशी खेळते हे पाहणे एक वेगळा अनुभव असेल. फोबी लिचफिल्डने भारताविरुद्ध शानदार शतक झळकावले. तिचा खेळ पाहणे मजेदार होते. विश्वचषकापूर्वीची पुढील चार वर्षे खूप रोमांचक असतील.”
हिली पुढे म्हणाली, “आज आपण केलेल्या चुकांमधून आपण शिकू. आपण प्रगती करू आणि सुधारत राहू. काही तरुणांना स्वतःला सिद्ध करण्याची संधी दिली तर ऑस्ट्रेलियन क्रिकेटसाठी ही चांगली गोष्ट असेल.” ऑस्ट्रेलियाच्या उपांत्य फेरीतील बाहेर पडण्याने कदाचित एक अध्याय बंद झाला असेल, परंतु हिलीच्या शब्दांत, त्यामुळे दुसऱ्या अध्यायाचे दार उघडले.
